Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού A Corps Perdu. Με τη βλέψη της «καταξίωσης του ατόμου ενάντια στα άτομα» ξεδιπλώνεται μια κριτική στις ολοκληρωτικές διαδικασίες (συμπεριλαμβανομένων των επαναστατικών), στην ίδια τη φύση της πολιτικής που υποβιβάζει το άτομο σε πολιτικό υποκείμενο-στρατιώτη και εγκλωβίζει την αντίληψή του σε κατηγορίες και αόριστες προσδοκίες για το μέλλον. Και κάπου εδώ –για όσους επέλεξαν να πολεμήσουν το υπάρχον- ανοίγει το στοίχημα της ατομικής ευθύνης τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους εχθρούς τους.