Νέα κυκλοφορία από τις εκδόσεις Flying Theory
“ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ – μαρτυρίες των χωρίς χαρτιά”
(μετάφραση απο τα γαλλικά)

EIΣΑΓΩΓΗ

Τα κέντρα κράτησης/φιλοξενίας μεταναστών είναι η οργουελική ονομασία των σύγχρονων στρατοπέδων συγκέντρωσης. Αυτή η παραδοχή δε σκοπεύει να λειτουργήσει ως μια φτηνή επίκληση στο συναίσθημα. Αντιθέτως, αποτυπώνει πέρα για πέρα τη διεύρυνση της μαθηματικά υπολογισμένης διαχείρισης πληθυσμών. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης έρχονται να συμπληρώσουν το ρόλο των φυλακών και των ψυχιατρείων στη διαχείριση του πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού. Είναι μία ακόμη πύλη ρύθμισης της χρησιμότητας του ανθρώπου με τους όρους που θέτει η καπιταλιστική μηχανή και η βιομηχανία παρανομοποίησης της ύπαρξης των μεταναστών που παράγει μια ακραία υποτιμημένη εργατική τάξη, βορά στις ανάγκες του κεφαλαίου. Το πόσο εύκολα και συχνά μπορεί να βρεθεί κανείς από τη μία ή από την άλλη πλευρά του συρματοπλέγματος αποδεικνύει ότι, πέρα από ρητορείες μπολιασμένες με περίσσιο εθνικισμό περί παρανομίας και κοινωνικής επικινδυνότητας, ο μόνος νόμος που ορίζει τη λειτουργία αυτών των τόπων-θεσμών είναι οι ανάγκες του κεφαλαίου (χωρίς εθνική ταυτότητα).

Οι αφηγήσεις που ακολουθούν μαρτυρούν τις συνθήκες διαβίωσης και τους όρους μεταχείρισης των αόρατων αυτών ανθρώπων από τον κρατικό μηχανισμό. Κυρίως, όμως, μεταφέρουν την προσπάθεια, ατομική και συλλογική, να αντισταθούν στον παραλογισμό που βιώνουν, αλλά και τα εμπόδια για κάθε απόπειρα της από κοινού οργάνωσης ενάντια στη βαρβαρότητα. Η εθνική ταυτότητα (που βασίζεται συχνά στην κοινή γλώσσα), η θρησκευτική ταυτότητα, η ιεραρχία και η συνεχής εναλλαγή των κρατουμένων, είναι μόνο μερικοί από τους ανασταλτικούς παράγοντες που έχουν να αντιμετωπίσουν οι έγκλειστοι μετανάστες στην προσπάθειά τους να οργανωθούν.

Τα γεγονότα που περιγράφονται σε αυτό το βιβλίο δεν είναι παρά μια σταγόνα στον ωκεανό των αγώνων, σπασμωδικών ή οργανωμένων, που διεξάγουν κάθε μέρα οι κρατούμενοι μετανάστες σε τόπους μακρινούς και κοντινούς, με μονό ή διπλό συρματόπλεγμα, με μικρότερα ή μεγαλύτερα κελιά. Θεωρούμε, όμως, ότι αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια όσων αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους κομμάτι των καταπιεσμένων, χωρίς να ξεχνούν ότι η πραγμάτωση μιας κοινωνίας χωρίς τάξεις δεν μπορεί να επέλθει παρά μόνο μέσα από τη βίαιη ανατροπή των συνθηκών που βιώνουμε σήμερα.

Φωτιά, λοιπόν…

στις φυλακές,

στα ψυχιατρεία,

στα εργασιακά κάτεργα,

στα κέντρα κράτησης…